czwartek, 28 stycznia 2010

Grecja










Porządki:

Koryncki:




Joński:



Dorycki:



Plan akropolu ateńskiego:



Partenon na akropolu ateńskim:



Plan Partenonu:



Erechtejon od strony ganku kariatydy:


Erechtejon na akropolu ateńskim:



Plan Erechtejon:




Świątynie Nike na Akropolu ateńskim:



Propyleje na Akropolu ateńskim:



Rekonstrukcja Ołtarza Pergamonu w Muzeum Pergameńskim w Berlińskim:



Plan Pergamonu:



Poliklet Młodszy, Teatr w Epidauros:

 plan:




Świątynia Her w Paestum:



Mauzoleum w Halikarnasie:



Latarnia morska na wyspie faros (rekonstrukcja):




Kolos Rodyjski (rekonstrukcja):



Posąg Zeusa z Olimpii:



Amfiteatr w Delfach:





Posąg Kurosa archaicznego: 



Posąg kory archaicznej:



Dama z Auxerre, okres archaiczny:



Zeus z Artemizjonu, okres klasyczny,  Narodowe Muzeum archeologiczne Ateny:




Jeździec z Rampin:




Woźnica z Delf, okres klasyczny, Muzeum Delfickie:



Moschoforos czyli niosący ciele, okres archaiczny, ateńskie muzeum akropolu:



Fidiasz: metopa z centaurami, okres klasyczny, 



Metopa - wyraz o kilku zbliżonych znaczeniach.
w architekturze - kwadratowa lub prostokątna płyta na fryzie w budowlach w starożytnej Grecji. Była ona zazwyczaj zdobiona płaskorzeźbą, ale zdarzały się też metopy gładkie.
w sztuce - metopa to wyraźnie wyodrębnione, zbliżone do kwadratu pole, umieszczane na brzuścu naczynia, z reguły pokryte rysunkiem.


Fidiasz: Procesja Panatenajska(płaskorzeźba z Partenonu), okres klasyczny



Fidiasz posąg Ateny Parte-nos,  okres klasyczny, Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach:



Poliklet: Diadumenos, okres klasyczny:


Jest to posąg nagiego mężczyzny z opaska wokół głowy. Postać opiera się o jedną nogę wysuniętą do przodu ręce podniesione do góry.


Poliklet: Doryforos, okres klasyczny:


Rzeźba Polikleta okresu klasycznego w starożytniej Grecji powstał w latach 450-40 w. p.n.e.

Poliklet wprowadził do swojego dzieła zasadę kontrapostu czyli cały ciężar ciała opiera się na jednej nodze podczas druga jest odciążona lekko trzyma się ziemi. Jest to swobodne ułożenie ciała i zatrzymanie w czasie. Lekkie nachylenie linii bioder odpowiada nachyleniu w przeciwnym kierunku linii ramion. Cały ciężar ciałą przytrzymuje jedna noga druga delikatnie odsunieta do tylu pozostaje w spoczynku. Temu układowi nóg odpowiada przeciwne ułożenie rak: jenda trzyma włócznie druga jest rozluźniona.

Wszystkie części ciała są wyodrębnione wyraźnie przedstawione. Pod warstwą skóry i mięśnie wyczuwa się ich konstrukcje - kościec. Rzeźba harmonijna spokojna, proporcje matematyczne, którą interesował się artysta. Doryforos tak jak kursory archaiczne był modelem  idealnego człowieka niż kims realnym.


Nike zawiązująca sandał, płaskorzeźba:



Myron: Dyskobol, Muzeum Narodowe w Rzymie:



Praksyteles: "Hermes z małym dionizosem", "Afrodyta z knidos", "Apollo z jaszczurka":


Skopas "Bachantka"




Ares Ludovisi:


Tron Ludovisi, wczesny okres klasyczny, Palazzo Altems Rzym (marmur):



Lizyp "Odpoczywający Herakles", Muzeum Nazionale w Neapolu (kopia marmur, orginał był z brązu):





Lizyp "Apoksyomenos", Muzeum Pio- Clementino w Watykanie:


Rzeźba Lizypa przedstawia atlete, który czyści własne ciało za pomoca skrobaczki (stryngilos). Orginał nie zachował się rzeźba znana jest z kopi marmurowej znajdująca się w Muzeum Pio-Clamentino w Watykanie.

Lizyp zastosował tu wysmuklony kanon proporcji ludzkiego ciała (głowa równa 1/9 wysokości). Dzieło nie kontynułuje frontalizmu dawnijeszej sztuki greckiej. Zachowana jest zasada kotrapostu. Charakterystyczną cechą jest nie duza głowa z małymi oczami i cieżką dolną partia twarzy.


Nike z Samotraki, okres helenistyczny, Luwr - Paryż:



Grupa Laokooona, okres hellenistyczny, muzeum watykańskie:



Wenus z Milo, Luwr Paryz:


Apollo belwederski, Leochares, sztuka hellenistyczna, Muzeum Watykańskie:



Chłopiec z gesią (duszący gęś); okres hellenistyczny; Boetos z Chalkedonu (kopie rzymskie w watykanie i luwrze):



Chłopiec wyciągajacy cierń z nogi; okres hellenistyczny; British Museum, Londyn:




Gal zabijajacy siebie i zone, okres hellenistyczny:


Umierający Gal, okres hellenistyczny, muzeum kapitolińskie Rzym:





Fragment ołtarza pergamońskiego:



Ołtarz pergamoński, plan, bryła, Muzeum Pergamonskie w Berlinie:



Kształt naczyń ceramicznych podział na: wazy, amfory, lekyty.

Lekyty:




Wazy w stylach: geometrycznych, orientalizującym, czerwono i czarno-figurowym.

Fragment wazy w stylu geometrycznym:



Waza czarno i czerwono-figurowa:




Czarnofigurowa Waza: Francois, muzeum we florencji, (570 w. p.n.e.):




Waza czarnofigurowa z przedstawieniem Achillesa z Ajaksem grających w kości; muzeum watykańskie (530-525 p.n.e.):